Oppervlaktekartering
Met behulp van een oppervlaktekartering wordt een terrein systematisch onderzocht, waarbij het oppervlak geïnspecteerd wordt op de aanwezigheid van archeologische vondsten, zoals prehistorische grafheuvels of aardewerk en andere gebruiksvoorwerpen. Dergelijke vondsten worden dan verzameld, ingemeten en geregistreerd tijdens het uitvoeren van de oppervlaktekartering. Met behulp van gps zal de locatie van iedere vondst binnen het plangebied nauwkeurig in kaart gebracht worden. Zo kan een Landmeter-Expertaanbevelingen doen over hoe de archeologische werkzaamheden kunnen verdergezet worden.
Boor prospectie
Gebruik van boorproeven om de geologische en archeologische waarde van een terrein te onderzoeken.
Proefsleuven prospectie
Bepalen van de aard, datering, staat en omvang van eventuele archeologische sporen.
Proefputten prospectie in stedelijk gebied
Archeologische informatie verzamelen door proefputten te graven.
Vlakdekkende opgraving
Machinaal afgraven van een waardevolle site voor archeologisch onderzoek.
Opmeten monumentale gebouwen
Opmeten van gebouwen als basis voor gedetailleerde renovatieplannen.
